Bir gecede acının doruğuna eriştiğimde Uyanmam gereken bütün sabahları uyuyarak geçirdim.
Bütün şiirleri kokladım, bir yudumda içiverdim.
Bir gün de büyümek zorunda kaldım.
Sayamadım gökyüzündeki yıldızları, izleyemedim ayın ışıltısını…
Çoğu sabah göremedim günün aydınlığını…
DENEDIM AMA BEN HİÇ Mİ HİÇ SEVEMEDIM BU KÖTÜ HAYATI.
Mavi Kalem
