Hayat, insana bazen beklenmedik sınavlar sunar. Kimi zaman bunlar karşısında pes etmek kolay gelir insana. Ancak bazıları vardır ki, karşılaştıkları tüm engellere rağmen yılmaz, düşse de tekrar ayağa kalkar. İşte bugün, böylesine güçlü bir ruhun hikâyesini anlatmak istiyorum sizlere.
O, çocukluk yıllarında büyük bir sınavla karşılaştı. Küçük bir çocuğun hayallerini süsleyen oyunlar, aniden acının ve mücadelenin sahnesine dönüştü. Geçirdiği bir kaza, sadece bedeninde değil, hayat yolculuğunda da derin izler bıraktı. Ellerinin dokunuşları değişti, günlük işleri yapması zorlaştı. Ama o, bu zorlukları bir son olarak görmedi; tam aksine, yeniden başlamanın ilk adımı saydı.
Yaşıtları gibi kalem tutmak onun için başlarda kolay değildi. Fakat kalem, onun inancına boyun eğdi. Sabırla ve azimle çalıştı, zorlukların üstesinden gelmek için kendine yeni yollar buldu. O, engelleri aşmayı sadece bir zorunluluk olarak değil, bir sanat olarak gördü. Belki de bu yüzden öğretmen olmayı seçti. Hayatın kendisine sunduğu dersleri, geleceğe ışık tutacak öğrencileriyle paylaşmak istedi.
Meslek hayatına adım attığında, sadece bir öğretmen değil, aynı zamanda bir ilham kaynağı oldu. Bilim ve bilgiyi öğrencilerine aktarırken, onlara mücadele etmenin, pes etmemenin ve imkânsız gibi görünen şeyleri başarmanın değerini de öğretti. Onun derslerinde sadece kitap bilgisi değil, hayatın içinden gelen gerçek bir başarı hikâyesi vardı.
Zaman ilerledikçe, bu azimli ruhun çabaları sınırları aşmaya başladı. Yaptığı projeler, öğrencileriyle birlikte yürüttüğü bilimsel çalışmalar, ulusal ve uluslararası alanda yankı uyandırdı. Ve nihayet, yılların emeği onu Amerika’ya, bilim insanlarının bir araya geldiği prestijli bir çalıştaya taşıdı. O artık sadece bir öğretmen değil, aynı zamanda bilgiye yön veren, geleceğin bilim insanlarını yetiştiren bir rehberdi.
Onun hikâyesi, sadece bireysel bir başarı öyküsü değil, aynı zamanda insanın içindeki gücün bir kanıtıdır. Hayat, ona en zorlu yolları sunduğunda bile, o hiçbir zaman geri adım atmadı. Kimileri engellere takılıp dururken, o onları basamak yaparak yükseldi.
Belki de en büyük ders burada yatıyor. Engeller, bizi durdurmak için değil, bizi daha da güçlendirmek için vardır. Asıl mesele, onlara nasıl baktığımızdır. Bir duvar olarak mı görürüz, yoksa aşılması gereken bir eşik olarak mı? İşte bu sorunun cevabı, hayatlarımızın yönünü belirler.
Ve şimdi, hepimize düşen bir görev var: Karşımıza çıkan zorluklardan korkmak yerine, onları kucaklamak. Çünkü gerçek başarı, dümdüz bir yolda yürüyerek değil, engebeli patikalarda mücadele ederek kazanılır. Unutmayalım ki, en güzel zaferler, en büyük sınavlardan sonra gelir.
Fethi Ahmet ÖNER
Eğitimci/ Yazar
fethiahmetoner@gmail.com
