Puslu kalabalık ama güzel bir şehirdi Ankara. Bürokrasinin merkezi, hayatın hızlı aktığı yoğunluğun bir saniye bile bitmediği, zamanın kıymetinin en önemlisiydi belki de. Huzursuzluğun merkezindeydi. Kültürün gelişmişliğin ve sanatın cazibe merkeziydi. Kimine göre ise bunların hiçbiri. Bir yanda tarih, bir yanda akıp giden yaşam ve bir yanda da bekleyiş vardı. Hayat vardı. Ümit vardı. İnanç vardı. Beklenen neyse o vardı. Şehirlerin ruhu vardı. İnsanların ruhundan ayrı ruhu vardı. Tarihin izlerini taşımasının yorgunluğunu hissettiren, yükünün fazlalığını, gücünü bildiğini anlatan yükler vardı Ankara’da. Şehirler vardı. İnsanlar vardı. Hayatlar vardı. Bakışlar vardı. Gülüşler…
Devamını okuBİR ANKARA VARDI
