Ben Konya’dan Ömer Tanır
1989 Konya doğumluyum.
Konya da ikamet eden bir vatandaşım.
Bu kaleme aldığım ilk yazım.
2003 yılında biri bana Behçet hastalığı tanısı konduğunda sen bu hastalık hakkında yazı yazacaksın insanları çektiğin sıkıntılardan dolayı bilgilendireceksin deseydi herhalde geleceği yanlış görüyorsun der veya o günkü çocuk halimi de baz alacak olursam güler geçerdim.
Çocukluğumda kıpır kıpır yerinde duramayan bir çocuk dolduğum için doğrusunu söylemek gerekirse komşularımız tarafından sürekli anneme şikâyete gelinen bir çocuktum.
Bir gün yine çocukluk arkadaşlarım ile oyun oynarken birden yumurtalıklarımın ağrıması sebebiyle yere düşüp kaldım.
Hemen hastaneye götürdüler gerçek şu ki o gün e kadar hastaneyi sadece evimizin yakınında olduğu için oyun olarak bahçesi bilirdim
Beni hastaneye aldılar muayene etmeye başladılar. “Babam bile üşütmüşündür” Diyordu
Biz bilmiyorduk ki tahmin bile edemiyorduk ki nadir bilinen bir hastalığa sahip olduğu mu?
Doktorlar o gün için ağrı kesici ilaç verip beni eve gönderdiler ağrı kesiciden ne kadar içsem de üstünden bir hafta ya yakın gün de geçse ağrılarım dinmemişti.
Aynı hastane aynı doktor a yine gitsek de olmuyordu.
Enfeksiyon bölümüne sevk ettiler geçmedi, dâhiliye sevk ettiler olmadı, ağrılarım dinmiyordu ve beni öyle gören annem ve babam benden daha çok eriyip bitiyordu
Burada bir sürü tetkikten üç aydır bir şeye bağlayamayınca doktorlar taburcu ettiler babam önünde bitkin bi şekilde yatan beni alıp başka bir hastaneye götürdü.
Orda da aynı tetkikler değişik ilaçlar denendi ama işte olmadı mı olmuyordu.
Ben acı içinde bitkin bi şekilde yatan çocuktum.
O sırada babam da hastane önünde benim yanımda iyileşmem için dua eden maddi manevi elinden geldiğinden daha fazlası ile yanımda sabır ile bekliyor bana ”Geçer oğlum biter oğlum ”Diye teselli veriyordu.
DEVAM EDECEK
