Günümüz insanını tanımlamanız istenseydi nasıl tanımlardınız?
Büyük ihtimal karakterli olup olmadığını söylerdiniz. Ancak karakteri oluşturan değerler sayıldığında fedakârlıktan bahsetmeyiz. Fedakârlığın karakteri oluşturan önemli bir değer olduğunun farkında olamayabiliriz.
Fedakârlık, asil ruhlu kimselere has bir meziyettir. Bazılarımız sevdiklerimiz için çırpınır, onlar için birçok şey yaparız. İşte bunun adına fedakârlık deriz.
Herkesin göstereceği fedakârlık farklı farklıdır; ebeveynin evlatlara, sevenlerin sevdiklerine, öğretmenin öğrencilerine göstereceği fedakârlıklar gibi.
Anne fedakârlığını ele alırsak; annenin evladı için yapamayacağı şey yoktur. Evlat için yaşam annenin onu dünyaya getirmesiyle başlar. Annenin doğumda çektiği acılar fedakârlıktır.
Her müspet veya menfi davranış gibi fedakârlıkta, evvela aile içerisinde öğrenilen bir davranış biçimidir. Ebeveynlerin çocuklarına olan özverili tavrı, maddi manevi destek vermeleri fedakârlığın en büyük göstergesidir.
İnsanın, hayatı boyunca kendisine gösterilen ve kendisinin gösterdiği fedakârlıklar oldukça önemlidir. Çünkü insanlar arasındaki ilişkiler fedakârlıkları nispetinde ayakta kalır. Eğer birisi feda ederken diğeri kâr ediyorsa o ilişkiler yıkılmaya mahkûmdur. Bu noktada en çok dikkat etmesi gerekenler ise evlilik noktasında adım atan veya adım atmayı düşünen çiftlerdir. İki tarafta bu adımdan kâr etmeyi düşünüyorsa zarar eder. İkisi de fedakârlık gösterirse kâr ederler.
Bazı insanlar yaptıkları fedakârlıklar yüzünden pişman olup serzenişte bulunurlar. Genellikle kurdukları cümle; ”keşke yapmasaydım.” şeklinde olur. Kişi serzenişte bulunuyorsa bu bir fedakârlık değildir. İçten ve gönül rızasıyla yapılan iyiliğin sonunda karşılık beklenmemelidir. Karşılık beklenirse bu tamamen çıkar ilişkisine dönüşür.
Bir de fedakârlığı sürekli karşı taraftan bekleyenler var. Bu insanlar iyilik yapmayı sömürülme, kendilerine iyilikte bulunmayı hak sayarlar. Birine yardım etmek için asla ilk adımı atmazlar.
Hz. Mevlana ne güzel söylemiş; “Bir mum diğer mumu tutuşturmakla ışığından bir şey kaybetmez.”
İyilikte bulunmak, bazı insanların sahip olduğu en belirgin meziyetlerindendir. Ancak onların bu özellikleri suistimal edilmemelidir.
Gönülden, sitem etmeden, başa kakmadan yapılan her iyilik fedakârlıktır.
Hayatta sevdiklerimize karşı fedakârlıkta bulunup, onların mutluluğu ile mutlu olmayı öğrenmeliyiz. Bunu yaparken kendimizi ihmal etmeyelim. Sevgiyle kalın.
Görüşmek üzere😊
