Yıl 1976,
Cerrahpaşa tıp fakültesinin kapısından içeri girdiğimde yaşamımın 45 yılının burada geçeceği hiç aklıma gelmemişti.
İlk kez göz muayenesi olduğumda sol gözdeki ağır atak nedeniyle acil olarak yattığımı, daha henüz 19 yaşında bir genç olarak Behçet hastalığımla ilgili ilk büyük korkuyu o gün yaşadığımı hiç unutamam.
Yıllar yılı kovaladı,
Daha yeni açılan Romataloji kliniğinde 15 dosya nolu hasta olarak artık uzun sürecek bir tedavinin başlangıcındaydım.
Dönem dönem göz atakları, cilt ve damar sorunları, eklem ağrıları ve diğer belirtilerle savaşa savaşa bugünlere altmış beş yaşına geldim.
Bir göz kaybım olmasına rağmen asla pes etmedim.
Bunda en büyük desteğim tüm doktorlar yakın çevrem ve ailem oldu.
Hepsinin yerleri değerlidir.Onlarsız bugünlere gelemeyeceğimin bilncinde olarak hepsine minnet borçluyum.
Ve Behçet polikliniğinde çalışma.
Yaşamda insan öyle rastlantılarla karşı karşıya kalır ki değişir birden.
Bir hasta olarak geldiğim Romatoloji poliliniğinde Behçet polkliniği sekreteri olarak çalışmam beni çok ayrı bir noktaya taşıdı.
Hastalığı yaşayan,sorunlarını bilen biri olarak hastalara yardım etmek destek olmak benim için bir mutluluk kaynağı olmuştur hep.
Yüzlerce doktor binlerce hasta tanıdım.
Her hasta ayrı bir öykü ayrı bir cümle oldu benim için.
Acılarını hüzünlerini, sevinçlerini, tedavi süreçlerini hep duydum gördüm izledim.
Onlardan bir parça olarak onların paramparça olmamaları için destek oldum.
Kırk beş yıldır bu Behçet hastalığına karşı verdiğim ve verdiğimiz savaşta bizim en büyük moral kaynağımızdı.İlaç tedavisi ve psikolojik destek bence kronik hastalıklarda ayrılmaz bir ikilidir.Kalabalık poliklinik ortamında hastaların kendilerini yalnız hissetmemeleri dayanak noktası oldu çalıştığım yıllarda.
Yıl iki bin yirmi bir,
Zaman Cerrahpaşa Tıp fakültesine ilk adım attığım yıldan bu yıla çok çabuk geçti
.Anılarım yığıldı fotoğraflar birikti artık.
Emekli olsam da destek konusunun kesilmemesinde en büyük etken karşılıklı sevgi ve saygılarımızın halen sürmesidir.
Yaşam bedenimizden bir şeyler alabilir ama ruhumuzdan asla,
Ruhu her zaman sevgiyle ve yaşam sevinciyle dolu olanlara
Yeniden MERHABA….
