Kaygılar içinde çalışmaktan yorulan Tuğba bir gece yatmaya gitti. Ama yattığıyla kalktığı bir oldu. Dışarıdan bir feryat koptu. Ardından derin sessizlik… Herkes sesin oraya doğru koşmuştu. Tuğba da bunların arasındaydı. Görülen manzara hiçte iç açıcı değildi. Bir çift sanki deliksiz uykularından uyanmamışçasına yerde uzanıyordı. Donmuş yüzleri anca feneri tutunca belirdi. Burada katil aramak saçmaydı çünkü hava şartları ortadaydı. Donmaların artmasıyla gökyüzüne doğru haykıran insanların sayısı artmış sesleri taa Ay’a kadar duyulmuştu. Ay bu arada hâlâ onu anlayamayan yıldızlara söz geçirmeye çalışıyor ama yanıt gelmeyince sinirleniyor ve susuyordu. Güneş’in hâli daha beterdi. Çünkü Güneş,Ay’ın yaptıklarını ve insanların susuzluktan dolayı öldüğünü gördükçe ağlıyor böylelikle dahada kızarıyor ve sıcaklığı da artıyordu. Sıcağa dayanamayan herkes delirmişçesine havaya ateş açmaya başlıyor ve Güneş’e nefretlerini kusuyordu. Bunları gördükçe Güneş içinden “Her sabah baktığın aynadaki bana deliriyor hâlâ” demeye başladı kendilerine kendi aynalarından bakan insanlara karşı.
Seneler geçtikçe olayların bu devirde arttığını ve Ay’ın inadından Güneş’inde bir şey yapamadığına sinir olan Dünya artık ses çıkarmaya başladı. İlk sözleri Ay’a hitaben olan Dünya çok ağır konuşacaktı. Dünya,konuşmasını yapmak için hazırlanırken Ay’ın karanlık düşünceleri sonunda kendini de karanlığa hapsetmişti. Onu bu karanlıkta silkeleyen ses çok geçmeden duyuldu:
“Yeteer,bu inatçılık yeter! Benim halime bi baksanıza bir tarafımda su %20 iken diğer tarafımda %80. Su, çoğunlukta olduğu yerlerden azınlıkta olduğu yerlere doğru aksada yakın zamanda oralarda büyük sel taşkınları yaşayacak. Yani insanlar bolluğa kavuştuğunu sanarken o sandıkları şeyin içinde boğulacaklar. Sırf senin yüzünden Ay! Ölümlerin oranı arttı ve giderek artmakta bunu yapan ne savaşlar ne de başka bir şey. Bunu yapan yine sensin Ay! Bana karşı çıkarak doğanın dengesini bozdun ve bozmaya devam ediyorsun. Yakında inadın yüzünden başta Güneş olmak üzere,sen ve en sonunda ben yok olacağız.”
Ay, tedirgin ve sessiz bir şekilde Dünya’ya yüzünü döndü.
Devam edecek…
