Yıldızlar küsmüşler hilale,
Ve Ay’a darılmış zaman,
Güneş sırtını dönmüş,
Bir kadın terk etmiş sevdaları,
Acısı çökmüş yüzü üstüne,
————-
İnsan, kovulduğu yere döner mi?
Yürek yangın yeri, bilmem söner mi?
————
Bir ressamın paletinde hayatlar,
Küçücük duvarlara sığıyor,
Hadi, aydınlığa boya karanlığı,
Gecenin soğuk yüzünü ısıtsın ellerin,
Kapatsın yüzündeki morluklarını,
Bir kadın yine hayata gülümsesin,
————–
Aşk dediğin, gururları yener mi?
Yürek yangın yeri, bilmem söner mi?
———–
Bir değişiklik lazım şimdi,
Evet şimdi, bir bahar temizliği,
Neden sır gibi saklanırki bizden,
Çocuklarımızın en güzel hayalleri,
Sarmış mezarının herbir yerini,
Papatyalar da çocukları sever mi?
——————-
Göğsümdeki sızı bir gün diner mi?
Yürek yangın yeri, bilmem söner mi?
————-
Sisler örtüyor uzakları,
Özlem nöbetleri tutuyorum her gece,
Ne kadar da başkalaşmış bu yerler,
Yolunu şaşırmış yabancı simalar,
Ruhlarında bedelsiz ihtiraslar,
Bebeklerin ruhsuz bedenlerinde,
————–
Umutlar bitince yine dener mi?
Yürek yangın yeri, bilmem söner mi?
————-
Pek çok vakit acılarla boğuşur insan,
Pek çok vakit ateş çemberlerinin içinden geçer,
Yalnız kalır, bir damlacık suya hasret,
Bütün damarları kuruyuverir,
Oysa, gülümsemesinde yakalamıştım mevsimleri,
Çalınan geçmişim düşmanım oluverir,
Söyle !Bu dünya bu kadar nasıl değişir?
—————
Gözleri korkudan yine siner mi?
Yürek yangın yeri, bilmem söner mi?
————–
Sancısı üstüme yine biner mi?
Yürek yangın yeri, bilmem söner mi?
————
Kadının gözyaşı, sana hüner mi?
Yürek yangın yeri, bilmem söner mi?
Mesut Hekimhan
Eğitimci Yazar
mesuthan@gmail.com
