“Okulda Durumlar Böyle, Sizde Nasıl Peki?”
Bir eğitim-öğretim döneminin bitişinin ardından yıllar önce kaleme aldığımız şu mizahi şiiri hatırladım. Umarım yüzlerde bir tebessüm oluştururken düşündürmeye de yol açabilirim.
ÖĞRENCİYE ÖĞRENCİ Mİ DERİM BEN
Karnesinde üç kırıkla gelmeyen,
Öğrenciye öğrenci mi derim ben,
İsmi varsa o tahtayı silmeyen,
Öğrenciye öğrenci mi derim ben.
******
Bir simidi üçe dörde bölmeyen,
Durduk yere sırıtmayan gülmeyen,
Üç dokuzun kırk ettiğin bilmeyen,
Öğrenciye öğrenci mi derim ben.
*********
Kankasıyla hep muhabbet etmeyen,
Ders bitse de enerjisi bitmeyen,
Ders işlerken tuvalete gitmeyen,
Öğrenciye öğrenci mi derim ben.
*********
Sınıf sınıf gezip rüzgar esmeyen,
Hergün başka bir sınıfla küsmeyen,
Arkadaşının lafını kesmeyen,
Öğrenciye öğrenci mi derim ben.
******
Elindeki çöpü yere atmayan,
Sözlerine binbir yalan katmayan,
Tavana da ayak izi yapmayan,
Öğrenciye öğrenci mi derim ben.
*********
Tenefüse koşa koşa inmeyen,
Zil çalınca kuytu yere sinmeyen,
Arkasından ‘bıktık artık’ denmeyen,
Öğrenciye öğrenci mi derim ben.
**********
Defterlerim evde kalmış demeyen,
Forme yerine eşofman giymeyen,
Günde iki posta azar yemeyen,
Öğrenciye öğrenci mi derim ben.
***********
Pencerenin kenarına taşmayan,
Duvarlardan öte yana aşmayan,
Koridorda çığlık atıp koşmayan,
Öğrenciye öğrenci mi derim ben.
*********
Sırasına isimleri kazmayan,
Tahtaya dostunun adın yazmayan,
Bu ders bitmez deyip yine azmayan,
Öğrenciye öğrenci mi derim ben.
*********
Hergün bahçenin tozunu yutmayan,
Her derste bir arkadaşa çatmayan,
Söz vermişse o sözünü tutmayan,
Öğrenciye öğrenci mi derim ben.
***********
Hesap sorulunca hesap vermeyen,
Kendini yerlere atıp sermeyen,
Derslere beş dakika geç girmeyen,
Öğrenciye öğrenci mi derim ben.
***********
Söz almadan ağzını da açmayan,
Defteri kalemi yere saçmayan,
Suçu başkasına atıp kaçmayan,
Öğrenciye öğrenci mi derim ben.
Bu iş uzar gider dostlar…
Mesut Hekimhan
Eğitimci Yazar
mesuthan@gmail.com
