Sırtımıza bile haddinden fazla yük yükleyemiyorken beynimize bunca şeyi neden sığdırıyoruz? Sırayla taşımanın kolaylığı gibi sırayla düşünmenin kolaylığını öğrenmemiz gerekiyor sanırım. Herkesin yaşam şartları bir değil kabul ediyorum.O yüzden de kişi kendine göre bir planlama yapmalı.Düşüncelerinde bile,hakimiyet önemli.Adım adım, aşama aşama, basamak basamak.Böyle bakıldığında ikilemeden başka bir şeye benzemeyen bu birkaç kelime aslında hayatımızı dilediğimiz gibi yönlendirebileceğimiz sihirli anahtarlar gibi.Yaşamımızı daha pratik ve sadeleştirecek bu anahtarı yuvasına yerleştirdiğimizde beynimizin hafiflediğini,ruhumuzun dinginleştiğini, kapı açılır açılmaz hissetmeye başlayacağız.Tarlamıza ektiğimiz verimli düşüncelerin ,huzurla büyüdüğünü ,ancak ayrıksı otlardan temizlediğimizde farkedeceğiz.Kimi zaman ayrıksı otlar ,bize gerekli olanın, ektiğimiz ürünler olduğunu unutturacak kadar ihtişamlı büyür.Hatta ürünlerimizi gölgede bırakacak kadar.Ama onlardan kurtulduğumuzda bize verimli olanın ne ,kim olduğunu sürecin sonunda idrak edebiliriz.Ruhun huzurunu,beynin külfetini gösterişli ama luzumsuzları ayıkladığımızda yakalayabiliriz.Boşlukları luzumu olmayan hiç bir şeyle doldurmamayı,temizliğin sadece eşyayla örüntü olmadığını ,bir çok fazladan çoktansa,bir tek gerekli azın daha eftal olduğunu anlamayı ve her fazlalığın ağırlığının zamanla taşınamaz olduğunu farkedeceğimiz anların başlangıçlarına,adım atmanın zamanı gelmedi mi?
Hiç bir şey için ,hiç bir şey geç değil..Omuzlarımızdaki yükü yolun neresinde bırakacağımızın bi önemi yok ,mühim olan o yüklerden bir an önce kurtulup,yola devam edebilmek.Unutmamalı;geç varmak,hiç varamamaktan iyidir…
Sevgiyle kalın,kuş gibi varın….
