Hastalığımın tanısı için Ankara ya sevk edildim. Zaten Konya da bir yıla yakın yapılan bütün tedavilerde bir yol alamamıştık. O zamanın şartlarında Ankara da tedavi olur muyuz? Aynı Konya’daki gibi hastalığım tedavilere cevap vermezse düşüncesiyle endişeli bir korkuyla yine de bir umutla yola çıkıyoruz. O zamanlar hatırlıyorum bir an içimden en büyük hazinem sağlığımda katkısı bulunan ailem umut ne güzel şey diye geçirmiştim. Ailem her zaman olduğu gibi gidilecekse gidilecek ölünecekse orda ölünecek demişti. O anki ambiyansı o anki çaresizliği şimdi yeniden gözlerimin önüne getiriyorum da Allah’ım kimsenin başına vermesin anlatılamaz hem yaşamam için verilen sabır ve heyecan hem de vücudumdaki dökülmeler dolayısıyla halsiz bitkin duygusal üzüntüyle bakılan bakışlar…
Ailecek ve en büyük destekçilerim den biri babam ile gitme kararı aldı. Allah kimseye amansızca hastalık hele o hastalıkla uğraşırken maddi imkânsızlık vermesin Ankara ya hastane ye girmeye karar verdik. Çekilen sıkıntılardan dolayı gözümüzü kararttık. Babam iki üç arkadaşından borç aldı pikap iş arabası ile yollara düştük.“Neden arabayı vurguluyorsun?” Diyeceksiniz çünkü şimdi gülerek anlattığım olay ilk o araba ile başlıyor da o yüzden.
Tabi Ankara da kimsemiz Yok yol yolak gösterecek. Konya da tanıdığımızın damadını biz daha Yola çıkmadan aramışlar. Düşünüyorum da dünya güzelse böyle düşünceli insanlar sayesinde güzel. İlk defa Ankara gibi bir büyük şehre gitmenin heyecanı bizi Ankara’nın girişinde karşıladı. Böyle zamanlarda inanın bilmediğiniz bir yerde ve çaresizseniz gözünüzde istemsizce yaş geliyor. Tanıdığımızın damadı bir gün bizi evinde misafir etti. Sabah erkenden sevk edilen hastaneye gittik. tâbi ben vücudunda döküntüler bitkin bir şekilde ki oyun oynaması gereken çocuk olarak bekliyorum.
HAFTAYA PERŞEMBE KALDIĞI YERDEN DEVAM EDECEK
NOT
Milletimize ve tüm insanlığa 2021 yılının sağlıklı huzurlu geçmesi dileğiyle
