Doğanın sesi ile uyandığım bir zamandayım…
Gecenin esrarlı yalnızlığı ile karışmış duygularımın esiri olmuşçasına, bedenimi fırdolayı saran yalnızlıklarla dolu heyecanlarımın ortasında, zifiri bir ayrılık saatini yakalayarak, umutlarımla karşılaşmayı bekliyor kimsesiz kalmış duygularım. Yıldızlar umut köprülerine dönüşmüş, parçalanmış beklentilerimin tamircisi gibi huzur ışıklarını ince ince yüreğimin derinliklerine serpiştirmeye devam ederken, bedenimin derinliklerinde uyandığını hissettiğim hücrelerimin, beni doğacak olan güneşin eşsiz ışıltısına davet etmek için zaman kolladıklarını duyumsamaktayım.
Karanlık duygularımın hemen bitişiğinde, beni bekleyen bir dostun olduğunu biliyorum, bu arkadaş tüm bedenimi ısıtmak için yanı başımda beni selamlıyor.
Güneşin , beni, tüm gece karanlıklar arkasında sessizce izlediğini ve benimle buluşmak için can attığını anlıyorum ; ancak benim zaman yolculuğumda , Güneşin yalnızlığı benim karanlığımken , buluşmamız bir mucize oluveriyor , dedim ya mucize , benimki doğal bir uyku değil , yalnızca doğanın tüm nimetlerinin vücuduma nüfus ettiği bir anı yaşamaktayım , hayallerimin derinliklerinde var olan bir cennet ile baş başa kaldığım saatlerde ,doğa bana bir ses fısıldıyor , bu fısıltı uyanış , tabiatın tekrar varoluş hikayesini anlatıyor , yüce yaratan bize umudun varlığını anlatıyor bu alamet ile , tabiatın en güzel renlerinin olduğu , gizemli bir sessizliğin sesi sarıyor bedenimi , ardından muhteşem kokularla huzurun ayyuka çıktığı duygular , bedenimde tarifsiz bir mutluluk…
Onun adı baharsa benim adım mucize oluyor. Artık karanlığın aydınlığa açılan kapısında bekleyen umutlar daha erişilebilir ve daha sıcak karşılıyor ruhlarımızı, tüm bu nimetlerin farkında olmadan yaşamak, belki de bizi kıymetsiz hale getiriyor. Canlanan doğa ile, umutlarımızda canlanıyor, her zamankinden daha çok mutlu oluyor insan, bu eşsiz güzelliklerin ortasında. Yem yeşil çimlerin üzerinde gülerek, özgürce oynayan çocuklar gibi, özgürlük hissi sarıyor bizim de gönüllerimizi.
Baharın güzelliklerini anlamak noktasında, ilerlemekte olduğumuz bu yol, kimine göre uzun, kimine göre kısa, planlar, hesaplar, saniye saniye işliyor beynimizde; oysa bir daha baharı görememenin ihtimalini hiç düşünen var mı? Ne zaman tamamlanacağı belirsiz bu yolculuk, kendi dünyalarında debelleşen, keşmekeş bir koşuşturma ile yorgun düşen bedenlere dönüşüyor.
Bildiğimiz tek şey bir yolun varlığı ve bu yolda ilerlediğimiz; ancak o yolun nerede bittiğini hiç kimse bilmiyor, bu muğlak duyguların, karışık gayelerle daha sıkıcı hale gelmesi, hayata geç kaldığımızı anlatmaya yetmiyor insana. Hep bir şeylere sahip olma arzusu, yeryüzündeki bize sunulan nimetleri yok saymamıza ve aslında gerçek güzelliklerin farkına vardığımız taktirde aslında sahibi olduğumuzu da unutturuyor. Bu bağlamda, bu bahar, doğaya daha çok sarılmanın vaktidir dostlar, bir şeylerin farkında olmanın tam zamanıdır bugün.
Bize sunulan eşsiz güzellikleri kullanarak ruhumuzu, zihnimizi dinlendirmenin, nefes almalarını sağlamanın tamda sırası şimdi , mucize aramaya gerek yok, Bahar zaten bir mucize.
YAZAR ÇINAR
Bu yazıya Bu yazıya kayserihakimiyet2000.com adresi üzerinden de ulaşabilirsiniz.😀
