Hep sus derdim dilime,
Hep sustururdum…
Ama bugün, dinletemiyorum…
Dudaklarımın kapılarına,
Var gücüyle dayanıyor dilim…
Ve yeter artık hapsettiğin,
Azad et dercesine,
İçten içe, bana sitem ediyor cümlelerim.
Bu gün her zamankinden farklıyım sanki,
Evet! Farklıyım…
Bugün O’nu
Her zamankinden daha çok özledim…
Belkide bu yüzden bu halim.
Sanki aradan yıllar geçmedi,
Hala dün gibi…
Ve seslendiği tüm insanlar,
Bir tek benmişim gibi…
Ne garip,
Bütün insanlar içimde sanki,
Ve kim bilir,
Belkide yüzüme yansıyan bu koca hüzün,
Yüreğimde O’nun adını görmelerindendir.
Ve bu gözyaşları,
Benim değil,
Onların özleminden dir.
Nasılım biliyor musunuz?
Bir garibim bugün,
Nasıl derler,
Yetim gibi…
Bazen bir başına kalmak ister ya insan,
Hiç bir sebep yokken daralır ya canı,
Yediden yetmişe bütün insanlığa darılır ya hani,
Hani içindeki iyi adamın bileklerini keser,
Hani, çiçek böcek herşeye küser,
Bu gün öyleyim…
Çıkıp yüksek bir tepeye,
Ağlamak istiyorum hıçkıra hıçkıra,
Bağırmak istiyorum avazım çıktığı kadar,
Nerdesin!
Nerdesin!
İnsanlar ne halde,
Ben ne haldeyim…
Dert yanmak istiyorum,
Yuvasına itaat etmeyen kadınlardan.
Dert yanmak istiyorum,
Yuvasına ihanet eden adamlardan.
Dert yanmak istiyorum,
Anasına kurşun sıkan evlatlardan.
Dert yanmak istiyorum,
Evladını dilendiren babalardan.
Dert yanmak istiyorum,
Kızını açık arttırmada satan Analardan,
Dert yanmak istiyorum,
Dinlerini üç kuruşa pazarlayan zavallılardan.
Dert yanmak istiyorum.
Heryerde kardeşlerimi katleden zalimlerden.
Dert yanmak istiyorum,
Evladı kucağında Şehid edilen mazlumlardan,
Dert yanmak istiyorum,
Gözlerini yumup,
Her acıyı görmezden gelen insanlardan.
Dert yanmak istiyorum,
Bu vefasız zamandan,
Dert yanmak istiyorum kendimden,
Dert yanmak istiyorum,
Herkesten…
Sözün özü,
Ben O’nu istiyorum…
Dizlerine dayayıp, bu günahkar başımı,
Kıyamete kadar onun kokusuyla,
Huzur içinde uyumak istiyorum.
Çünkü beni,
Bir O anlar…
Bir O!
Biliyorum.
Mesut Hekimhan
Eğitimci Yazar
mesuthan@gmail.com
