Cama tutunmaya çalışan inatçı bir yağmur damlası gibi karışmak gerek hayata, öylesine candan öylesine içten yılmadan yıkıla yıkıla sahip olduğun engeli yok sayarcasına, onunla inatlaşırcasına sahip olduğun engele meydan okurcasına karışmak gerek hayata.
Anlatması kolay uygulaması zor diyeceksiniz belki ama gölgede duranın da gölgesi olmaz be arkadaş.
İnsanoğlu bilmediği şeyden korkarmış hele sen bir karış hayata kırılsın bilinmezliğin neden olduğu o toplum ön yargıları da. Anlat sende anlat hikayeni korkma. Hikayesi olan insanların yaşayan insanlar olduğunu ise aklından hiç çıkarma. Gerekirse bedenin her seferinde yere düşsün sen kalkmasını bil umutlarına sarıla sarıla. Yenilgi yenilgi büyüyen zaferleri hatırla. Her düşüş yenilgi hissi verebilir ama her düşüş yenilgiden öte bir kazanımdır da. Nasıl düşüp sonrasında nasıl kalkacağını öğrenirsin bu yolla. Birde bardağın dolu tarafından baksanıza duruma… Hep söylerim hazır yeri geldi madem yine söyleyeyim.
Bir insanı kendinden başka kimse gölgeleyemez vazgeçmediğin sürece oyun kaybedilmez.
Her şeyden önce bunu ilke edinmek gerek hayatta.
Hayata 1-0 mağlup başladım gözüyle değil hayata 1-0 mağlup başladım ancak skoru 2-1 kendi lehime çevirebilirim gözüyle bakmak gerek. Hayata karışarak var olmayı bilmek gerek.
Beni ben daha iyi anlatırım deyip hayatta üretken olup topluma engele sahip insanlarında var olduğunu öğretmek bunu benimsetmek göstermek gerek.
