İlkokuldayken tahtaya kalkmamak için ayakkabımın bağlarını çözer sıranın altına eğilip tekrar bağlamaya çalışırdım. Tahtaya kalkıp öğretmenimin sorduğu soruya hatalı cevap verip arkadaşlarım karşısında gülünç duruma düşmekten korkardım.
Oysaki ne kadar yanılmışım…
Hata yapmaktan değil hata yapamamaktan korkmalıymışım.
Çünkü Einstein’da dediği gibi “Hiç hata yapmamış bir insan yeni bir şey denememiş demektir” En kötü karar bile hiçbir şey denememekten iyidir. Yıllar içinde anladım ki hatalarda bir şeyler öğretir uçmak için önce kanat çırpmak gerekir. İnsan düşe kalka yürümeyi, kalmayı öğrenir.
Hiç kimse kusursuz değildir. Bir şeyin en iyisini yapamıyorsan yapma mantığı her daim kaybettirir. Mükemmeliyetçilikten, toplum baskısından sıyrılıp kendimize hata yapma, hatalarımızla doğruyu bulma özgürlüğünü tanımamız gerekir.
Durmak her zaman çözüm değildir. Bir şeyleri elde etmemiz için denememiz hatalar yapmamız gerekir. Dura dura büyüyen tek şey karpuzdur insan değil. 😊
