Bir kum saati düşün. Her bir kum tanesi, ömrümüzden eksilen ve ömrümüze eklenen zamanların temsili gibi. Ömre eklenen günler, asla dökülmesini istemediğimiz anıları beraberinde getirir.
Aklımıza geldiğinde de hatırlamak dahi istemediğimiz günleri yanında götürür bazen.
Otoimmun bir rahatsızlık olan Behçet Hastalığının acı günlerini mesela. Lezyonlar şeklinde olan, damarlarda, kas ve iskelet sisteminde ve sindirim sistemlerinde sebep olduğu rahatsızlıklar ile belirtileri de hayli can sıkıcı olur. Spesifik bir laboratuvar belirtisi olmadığı için tanı konulma aşamasında da zorluklar yaşatır. Tanı aşamasından sonra da bir ferahlama gelir beraberinde. Bir Akasya açar ruhunda. Esenlik verir bedene. Bıraktığı tek şey mutluluk olur. Işıldatır gözleri parlatır gülüşü.
20’li yaşların başında fark edilir bazı şeyler. İnsan büyüdüğünü hisseder. Çocukluktan çıkmanın yaşıdır belki de 20’li yaşlar. Kimi zaman yeni umutları taşıyan yaşlar 40’lara kadar hızlıca akar gider. Durup dinlenmek için beklediği bir zamanı vardır. Bu bazen bir bilinenin ardından olur. Bazen de kişi durup düşünür. Nasıl oldu da geçti yıllar. Günler geçmiş geçmişte yılları biriktirmiş ömrümde diye düşünür.
İnsan kendini korumaya ne kadar muhtaç olduğunu, dışarıdan vücuduna gelecek her türlü zararlılara karşı ne kadar da savunmasız olduğunu anlar. 20’li yaşlar kanın deli aktığı dönem der büyükler. Deli akan kan, insanın göğüs gerdiği zorlukları geç fark etmesine sebep olur. Gençken zorlar bile kolay gelir insana. Kendiyle bile mücadele eder çoğu zaman. Kendini anlamaya çalışırken en çok yine kendini yıpratır aslında. Anlar bazı şeyleri de. Olur da umutsuzluğa düşerse, hüzünlenirse kalp düşünmeyi sağlar kum taneleri.
Hayatımı alt üst etsem elimde kalanlar neler olur derse, eğer ki unuttursa hatırlamak için bir ipucu verir. Kendi kendine açan bir Akasya boy vermiştir karşıdan. Güzelliğiyle dikenlilerin her birine Akasya denmesine bile vesile olmuştur. Kokusuyla mest eder yanında olanları. Yaz kış yeşil olsa da kış mevsiminde çiçeklerini döker. Ömrün kış mevsiminde olduğu zamanlar gibi. Ama hemen sonra ardından baharların geldiği yazı da karşılar. Akasya hatırlatır insana.
Bir kum saatini. Zaman ve hayat ölçeğin olsun der gibi. Kendini kötü hissedersen çevir saati. İnci gibi kumlara bak. Kendine zaman ver. Zamanın içinde buldukların kaybettiklerinden fazlaysa eğer,
sen onları mutluluk sebebi sayıyorsan; bil ki mutlu olmak için çok sebebin varmış. Kara kışların sonu her daim bahara ulaşır unutma.
