Yaşlı kadın, “Ben hiç çarşı pazar nedir bilmezdim. Evin her türlü alış verişini eşim yapardı. Faturaları öderdi. Ben sadece ev işleri ile ilgilenirdim ama onun ölümünden sonra iş başa düştü. Okuma yazma bilmezdim onu da öğrendim” dedi. Sonra derin bir iç çekti ve “Hayat bir kitap gibidir; her yeni gün bu kitabın sayfalarıdır. Her gün yeni şeyler öğreniriz; yeter ki bakmasını bilelim. Baktığımızı görelim, gördüğümüzü anlayalım. Niceleri bakıyor ama görmüyor; gördüğünü fark etmiyor” dedi. Anne kızı evlerine bıraktıktan sonra yaşlı kadının söylediklerini düşündü. “Bakıyoruz ama görmüyoruz; gördüğümüzü fark etmiyoruz” demişti.…
Devamını okuNEREDEN NEREYE 4
