Görüyorum ki, bazı insanlar “Çamur at izi kalsın” anlayışı içinde. Anlayış dediğime bakmayın siz. Pek anlaşılacak bir şey değil, içinde bulundukları anlayış. Maalesef ki o çamurun bir gün kendi ellerine de bulaşabileceğini hesaba katmıyorlar. Aynı çamura bir gün kendilerinin de maruz kalabileceğini düşünemiyorlar. Kim bilir belki kıskançlıktan belki de ciğere uzanamayıp aç kaldıkları için yapıyorlar bunu. Belki de o an tek düşündükleri günü kurtarmak. Sanki dünya tek günden ibaretmiş gibi. Evet, atılan o çamurun izi kalıyor belki. Kendini aklamak için uğraşıp duruyor sevgili kurban. Çamuru atanlar da bunun tadını çıkarıyor…
Devamını okuGEÇMİŞ OLSUN
