Son zamanlarda kiminle konuşsam çok unutkan olduğunu söylüyor ki buna ben de dahilim. Sonrasında başlıyor unutkanlık üzerine konuşmalar… Herkes kendince unutkanlığım bu denli artmış olmasının nedenlerini sıralıyor. Kimine göre çok fazla televizyon izlemek unutkanlığa sebep oluyor. İnsana hiçbir fayda sağlamayan adeta beyni uyuşturan ve insanı düşünmekten alıkoyan programlar unutkanlığın başlıca nedenlerinden biri. Kimine göre ise tablet, bilgisayar, akıllı telefon kullanmaya bağlı radyasyona maruz kalmak unutkanlık yapıyor, Kimine göre, başta antibiyotik olmak üzere çok fazla ilaç kullanıyor olmak ve genetiği değiştirilmiş gıdalar. Unutkanlığın nedenine bağlı fikirler farklı olsa da hemfikir olduğumuz konu aynı. Çoluk çocuk olarak toplumca unutkanız. Ve yine unutkanlığın nedenlerine dair tüm bu düşünceler doğru olmakla beraber başka nedenlerde var elbette.
Unutmak bazen psikolojik olabiliyor. Kişi unutmayı kendisi tercih edebiliyor. Yani acıdan kaçınmak için savunma mekanizması devreye giriyor ve kişide unutkanlık başlıyor.
Diyelim ki, kişi terk edildi. Terk edilmiş olmanın verdiği acıdan dolayı, depresyona giriyor. Dinlediği şarkılar, gezdiği yerler ona hep terk edildiği gerçeğini hatırlatıyor. Kişi, doğası gereği acıdan kaçınmak için terk eden kişiyi ve onu hatırlatan şeyleri bilinç altına atıyor. Böylece unutkanlığın ilk adımı atılmış oluyor. Onu terk eden kişiyi hatırlatan bir şarkı duyduğunda, bilinç acıdan kaçınmak için hatıralarla birlikte o an yapacağı işi de Unutuyor. Yani kurunun yanında yaş da yanıyor.
Diğer taraftan unutkanlıktan ne kadar şikayet etsek te unutmanın faydaları da var elbette. Kişilere, olaylara karşı duyduğumuz öfkeyi geçmişte bırakıp önümüze bakmamızı sağlıyor. Karamsarlıktan uzak olmayı ve ümitle geleceğe dair planlar yapmamız konusunda faydalı oluyor. Sizce hayatımız boyunca yaşadığımız acılar, geçirdiğimiz hastalıklar, yediğimiz kazıklar hep aklımızda olsaydı bugün mutlu olabilir miydik? Yanlış anlaşılmasın unutkanlığı sevelim demiyorum. Tabii ki güçlü bir hafızaya sahip olmayı herkes ister. Bunun yolu ise olayları hasıraltı etmek yerine çözüm bulumaktan geçiyor Aslında unutmak ya da unutmamak bizim elimizde.
