İnsan özlerken büyür, gönlüm yaşlanıyorsun,
Bir varmış bir yokmuşu, masal mı sanıyorsun.
—————
Ayrılığın acısı, ilk hecesi bir demdir,
Sûkutum gamdan değil, boynumdaki gemdendir.
————
Viran olmuş bağların, nasibin yok dünyadan,
Sureti görmüşsün de, haberin yok mânadan.
——–
Ölür mü bu dünyada, gerçeğe şahit olan,
Başka yâran arar mı, söyle dengini bulan.
———
Yine kimler geziyor, hangi makam düşünde,
Bir ölümlük halin var, hangi emel peşinde.
————-
Hangi yönde ararsın, cehennemi cenneti,
İnsan kendine yapar, en büyük ihaneti,
———–
Ne yangınlar geçirip, ne yağmurlar ararsın,
Toprağa düşsen hayat, taşa düşsen buharsın.
—————-
Bir silah kuşanmadan, vuramazsın avını,
Çilesini çekmeyen, kaybeder sınavını.
——————
Sessizliğim heryerde, ses vermiyor kulluğum,
Sen benim alın yazım, çok sesli suskunluğum.
————
Ne ötede bulursun, ne berinde bu diyar,
Ne gidende vefa var, ne kalandır sana yâr,
—————
Ne kadar arasan da, nasiptir ihtimali,
Talip olduğun yolu, yokuşuyla sevmeli.
————–
Alın yazım deyipte, yazgıyı bozamazsın,
Kalacak yeri yoksa, gidene kızamazsın,
—————
Muhteşem göçümüzü, yâre doğru eyledik,
Bize bir ömür lazım, ilkini ziyan ettik.
Mesut Hekimhan
Eğitimci Yazar
mesuthan@gmail.com
