Merhaba sevgili okurlarım, size öncelikle bu yazımı neden bu başlıkla ele aldığımdan bahsetmek isterim. Biliyorsunuz ki biz engelliler, çeşitli ön yargılara, ötekileştirmelere maruz kalıyoruz. Ancak ben bu sefer ötekileştirici davranışlar üzerinde çok durmayacağım. Ötekileştirici olmayan ve olması gereken davranışları ele alacağım. Öncelikle sizlere beni yazma yolculuğumda yalnız bırakmayıp, bana bu konu da destek olduğunuz için çok teşekkür ederim. Şimdi ise, bir sosyolog olarak engelli bireylerin karşılaştığı ayrımcı olmayan tutum ve davranışlardan bahsetmek istiyorum.
Bu bağlamda, işyerlerinde olması gereken yada olan uygulamalardan bahsetmek önem arz etmektedir. Çünkü engelli bireylerin çalışma hayatına katılmasıyla, bağımsızlık problemleri büyük oranda çözülebilir. Birey kendini güvende hissedebilir. Ayrıca, birey kendini keşfedebilir ve kendi gelişimine katkıda bulunabilir. Çünkü iş yerindeki deneyimler, sadece mesleki gelişimine katkıda bulunmaz. Bireyin kişisel gelişimine de katkıda bulunur. Kendisini ifade etme becerisi, sorumluluk alma ve karar alma, birlikte üretme süreçlerine dahil olma becerileri iş yerlerinde kazanılır. Buda bireylerin özgüvenlerinin gelişimine katkıda bulunur. Bu nedenle engelli bireyin çalışma hayatına katılması yalnızca bir ekonomik kazanç niteliğinde olmaz. Hayata bakış açısı, kendine olan güveni ve topluma olan bakış açısı yeniden şekillenebilir. Engelli bireylerin çalışma hayatına katılması yalnızca üretime katkıda bulunmaz. Engelliler, bulunulan ortamın farklı bakış açısı geliştirmesine de katkıda bulunabilir. Ayrıca, her bir birey biriciktir. Herkes farklı gelişimlere ve farklı düşüncelere sahip olabilir. Bu unutulmamalıdır. Farklılıklar farklılaştırır insanı,
farklılıklar renklendirir hayatı,
her bir farklılık farklı bir bakış açısı,
her bir farklı gelişim yeni bir öğrenme yolculuğu,
her bir insan bir pencere açar hayata,
farklılıkla büyümeli insan,
anlamaktan doğar gelişim,
ve en sonunda farklılıklarımızla bir bütün oluruz.
Farklı bakış açılarımızı bir puzzle parçası olarak düşünebiliriz. farklılıkların kabullenilmesi ile oluşan gelişim yolculuğumuz ise bence pazılın tamamıdır.
Evet sevgili okurlarım, bu haftalık benden bu kadar.
Ben şimdilik izninizi isteyim. Diğer yazılarımda görüşmek üzere. Anlatacak, konuşacak çok konu var. Hoşça kalın.
Misafir Yazar Selin Erdoğan’ın kaleminden
