Her yardıma ihtiyaç duyduğumuzda anlaşılamamaktan, sevdiğimizi söylersek reddedilmekten, kalabalığın içinde aykırı ses olup dışlanmaktan, utanç duymaktan korkuyoruz. Utanç duymaktan korkup bir şekilde çoğunluğa uymaya başlıyoruz. Bu da belli bir zaman sonra bizi biz yapan farklılıklarımızın, körelmesine sebep oluyor. Sizce neden böyle oluyoruz? Parmak izlerimiz bile farklılık gösterirken fikirlerimizin aynı olmasını beklemek hangi akla hangi mantığa sığar. ilk sırada el âlem dediğimiz olgu yer alıyor. “EL ÂLEM ne der?” düşüncesi bizleri bir adım geride durmaya itiyor. El âlem’den sıyrılmanın yolu yaptığınız işten keyif almanız ve korkmadan doğrularınızı savunmanızdan geçer. Kısaca şüpheniz…
Devamını okuFARKLIYIZ
